Mijn Projecten!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Merel
07 Februari 2009 | Peru, Cusco
Ik ben alweer een tijdje terug in ¨mijn¨ Cusco! Het is hier nog steeds super leuk!! Eigenlijk nog honderd keer leuker dan het was omdat er nu ook heel veel mensen zijn! Het eerste weekje na mijn reis had ik nog vrij om Marleen een beetje Cusco te kunnen laten zien en omdat het natuurlijk gewoon chill is! Uiteindelijk werd het heel veel clubs, heel veel barretjes, heel veel restaurantjes, massages, kappers, manicures en owja door de goede invloed van Marleen ook nog één kerkje en één museum. Mijn eerste kerkje en eerste museum hier in Cusco om precies te zijn. Maar goed als je in Amsterdam woont ga je ook niet naar het Rijksmuseum zeg ik altijd maar...
We hadden aan het eind van de week ook weer een hereniging met onze vrienden van de Colca Canyon bij wie Sanne was aangesloten toen Marleen en ik naar La Paz gingen!
Maar na die week van feesten, vrienden en lol begon het harde werken weer... Ik ben gestopt bij de babys. Die ik nu eigenlijk wel heel erg mis! Aan het eind wist ik precies wat elke baby wilde en wat niet. Daarbij had ik ook heel veel achtergrond verhalen van ze gehoord. Zo werd Wilder (mijn favorietje, als je die op gooide begon hij zo hard te schaterlachen!) toen hij twee maanden was en maar 1 kilo woog hierheen gebracht!! En zo worden ze hier allemaal gebracht, op het randje van de dood.. En als je dan ziet hoe goed ze opknappen is dat ook wel heel mooi! Het was iig een super leuke ervaring maar ik weet nu wel dat ik de komende 10 jaar nog geen baby voor mijzelf wil ;).
Met mijn andere project: Hogar Libertad ging ik wel door na mijn reis. Dat is het weeshuis voor kinderen van 4 tot 18. Dat doe ik nu twee ochtenden in de week. Daar moet heel veel vanuit jezelf komen want eigenlijk is het daar niet geweldig geregeld. Gelukkig ben ik daar nu met een ander meisje die zich ook graag wilt inzetten om dingen met de kinderen te gaan doen. De kinderen zijn van binnen allemaal schatten maar door alles wat ze hebben meegemaakt zijn ze wel heel erg getekend. Ze hebben heel veel persoonlijk aandacht nodig. Dus ons idee is nu om steeds met kleine groepjes van 2 to 4 kinderen dingen te gaan doen: spelletjes spelen of knutselen. Dan leven ze helemaal op echt heel leuk om te zien. Daarbij zijn ze gewend om negatieve aandacht te krijgen, waardoor ze elke slaan om maar meer aandacht te krijgen. We kunnen het natuurlijk nooit helemaal veranderen daar maar we kunnen iig de tijd dat wij daar zijn ze zoveel mogelijk positieve aandacht geven en zoveel mogelijk plezier met ze hebben.
Maar nu over mijn nieuwe project!! Dat is zo super leuk!! Het is in de bergen in een klein bergdorpje, met modderstraatjes, varkens, kippen, eenden, schapen, koeien alles op straat, vrouwen en mannen werken nog in hun tradionele kleren op het land en de kinderen zijn de meest opgevoede kinderen die ik hier heb ontmoet. Ze zijn super lief, ontzettend enthausiast en willen overal mee helpen! Zoals mijn oma vanmorgen zij, die zijn nog niet beinvloed door alle dingen als internet, computers etc. Toen we daar aankwamen was het de eerste dag dat het project weer open ging na een maand vakantie en alle kinderen kwamen al naar ons toegerend: Is het weer open, is het weer open?!?! Mama, mama mag ik gaan?. Echt super! Die dag kregen we (Chantal en ik) van alle kinderen een rondleiding door het dorp. Kortom ze pakten onze handen en begonnen ons rennend mee door het dorpje te nemen. Ondertussen kwamen we ook andere kinderen tegen. Zo stond er een meisje van 6 nog met haar doekje om op het land te werken toen alle kinderen riepen: Kom kom het is weer open!! Waarop zij aan haar moeder vroeg of ze mee mocht, haar doekje afgooide en keihard naar ons kwam toegerend! ´s Middags na het handen wassen (om hygiëne aan te leren) krijgen ze altijd yoghurt die wij dan hebben meegenomen. En toen de begeleidster vroeg: en jongens wat zit er in yoghurt? zei er zo´n kleine draak van 6: Proteine... En wat nog meer? Calcium... En waarvoor is dat goed? Voor je botten en tanden...!
De tweede dag was er feest omdat het project 5 jaar bestond. Toen gingen de kinderen in kleine groepjes dansen en zingen. Super lief!
Van af volgende week moeten Chantal en ik voor elke dag dat we daar zijn 1 uur programma voor de kinderen verzinnen en met ze doen. Het project is namelijk 3 keer per week na schooltijd om de kinderen op te vangen en om ze te helpen met hun huiswerk. Helaas zijn in de maand februari de scholen nog dicht dus ik het alleen maar spelen :)!
De kinderen zijn zo geweldig, ze hebben helemaal niets, maar ze zijn zo gelukkig en zo ontzettend vrolijk!
Ik heb heel veel fotos gemaakt http://picasaweb.google.com/merelvankassel/ProjectWawasanqO#
Van het andere project komen ze nog.
Nu had ik nog een vraag... Wij willen nu heel veel spullen voor de kinderen gaan kopen, voor mijn beide projecten. Kleine dingen om dingen met ze te kunnen doen. Maar ook bijvoorbeeld voor mijn weeshuis wat nieuwe schoolboeken (die zijn nu kapot geknipt en al volledig ingevuld door voorgangers) en leesboeken (dat zijn er zo weinig dat ze ze allemaal van binnen en buiten kennen). Ze kunnen heel veel nieuwe spullen gebruiken maar ik kan dat nooit allemaal zelf betalen. Elke zal euro heel veel helpen hier. Dus ik wilde jullie vragen, stel dat jullie ergens in een oude sok nog een euro vinden en denken daar doe ik niets meer mee.... Hier zal je er heel veel mee helpen!
Postbank
8533771
M. N. van Kassel
Muchos Besos!!!
We hadden aan het eind van de week ook weer een hereniging met onze vrienden van de Colca Canyon bij wie Sanne was aangesloten toen Marleen en ik naar La Paz gingen!
Maar na die week van feesten, vrienden en lol begon het harde werken weer... Ik ben gestopt bij de babys. Die ik nu eigenlijk wel heel erg mis! Aan het eind wist ik precies wat elke baby wilde en wat niet. Daarbij had ik ook heel veel achtergrond verhalen van ze gehoord. Zo werd Wilder (mijn favorietje, als je die op gooide begon hij zo hard te schaterlachen!) toen hij twee maanden was en maar 1 kilo woog hierheen gebracht!! En zo worden ze hier allemaal gebracht, op het randje van de dood.. En als je dan ziet hoe goed ze opknappen is dat ook wel heel mooi! Het was iig een super leuke ervaring maar ik weet nu wel dat ik de komende 10 jaar nog geen baby voor mijzelf wil ;).
Met mijn andere project: Hogar Libertad ging ik wel door na mijn reis. Dat is het weeshuis voor kinderen van 4 tot 18. Dat doe ik nu twee ochtenden in de week. Daar moet heel veel vanuit jezelf komen want eigenlijk is het daar niet geweldig geregeld. Gelukkig ben ik daar nu met een ander meisje die zich ook graag wilt inzetten om dingen met de kinderen te gaan doen. De kinderen zijn van binnen allemaal schatten maar door alles wat ze hebben meegemaakt zijn ze wel heel erg getekend. Ze hebben heel veel persoonlijk aandacht nodig. Dus ons idee is nu om steeds met kleine groepjes van 2 to 4 kinderen dingen te gaan doen: spelletjes spelen of knutselen. Dan leven ze helemaal op echt heel leuk om te zien. Daarbij zijn ze gewend om negatieve aandacht te krijgen, waardoor ze elke slaan om maar meer aandacht te krijgen. We kunnen het natuurlijk nooit helemaal veranderen daar maar we kunnen iig de tijd dat wij daar zijn ze zoveel mogelijk positieve aandacht geven en zoveel mogelijk plezier met ze hebben.
Maar nu over mijn nieuwe project!! Dat is zo super leuk!! Het is in de bergen in een klein bergdorpje, met modderstraatjes, varkens, kippen, eenden, schapen, koeien alles op straat, vrouwen en mannen werken nog in hun tradionele kleren op het land en de kinderen zijn de meest opgevoede kinderen die ik hier heb ontmoet. Ze zijn super lief, ontzettend enthausiast en willen overal mee helpen! Zoals mijn oma vanmorgen zij, die zijn nog niet beinvloed door alle dingen als internet, computers etc. Toen we daar aankwamen was het de eerste dag dat het project weer open ging na een maand vakantie en alle kinderen kwamen al naar ons toegerend: Is het weer open, is het weer open?!?! Mama, mama mag ik gaan?. Echt super! Die dag kregen we (Chantal en ik) van alle kinderen een rondleiding door het dorp. Kortom ze pakten onze handen en begonnen ons rennend mee door het dorpje te nemen. Ondertussen kwamen we ook andere kinderen tegen. Zo stond er een meisje van 6 nog met haar doekje om op het land te werken toen alle kinderen riepen: Kom kom het is weer open!! Waarop zij aan haar moeder vroeg of ze mee mocht, haar doekje afgooide en keihard naar ons kwam toegerend! ´s Middags na het handen wassen (om hygiëne aan te leren) krijgen ze altijd yoghurt die wij dan hebben meegenomen. En toen de begeleidster vroeg: en jongens wat zit er in yoghurt? zei er zo´n kleine draak van 6: Proteine... En wat nog meer? Calcium... En waarvoor is dat goed? Voor je botten en tanden...!
De tweede dag was er feest omdat het project 5 jaar bestond. Toen gingen de kinderen in kleine groepjes dansen en zingen. Super lief!
Van af volgende week moeten Chantal en ik voor elke dag dat we daar zijn 1 uur programma voor de kinderen verzinnen en met ze doen. Het project is namelijk 3 keer per week na schooltijd om de kinderen op te vangen en om ze te helpen met hun huiswerk. Helaas zijn in de maand februari de scholen nog dicht dus ik het alleen maar spelen :)!
De kinderen zijn zo geweldig, ze hebben helemaal niets, maar ze zijn zo gelukkig en zo ontzettend vrolijk!
Ik heb heel veel fotos gemaakt http://picasaweb.google.com/merelvankassel/ProjectWawasanqO#
Van het andere project komen ze nog.
Nu had ik nog een vraag... Wij willen nu heel veel spullen voor de kinderen gaan kopen, voor mijn beide projecten. Kleine dingen om dingen met ze te kunnen doen. Maar ook bijvoorbeeld voor mijn weeshuis wat nieuwe schoolboeken (die zijn nu kapot geknipt en al volledig ingevuld door voorgangers) en leesboeken (dat zijn er zo weinig dat ze ze allemaal van binnen en buiten kennen). Ze kunnen heel veel nieuwe spullen gebruiken maar ik kan dat nooit allemaal zelf betalen. Elke zal euro heel veel helpen hier. Dus ik wilde jullie vragen, stel dat jullie ergens in een oude sok nog een euro vinden en denken daar doe ik niets meer mee.... Hier zal je er heel veel mee helpen!
Postbank
8533771
M. N. van Kassel
Muchos Besos!!!
-
07 Februari 2009 - 16:42
Annie:
Hi Mir!
Wat een schatjes,
veel plezier en knuffel ze maar dood!
xxx Anne en Willem -
07 Februari 2009 - 16:45
Marlena:
cool meer!!!
x -
07 Februari 2009 - 19:34
Nelly:
ik zal eens in mijn oude sok kijken. Wat een heerlijke foto's, wat een schatjes, ik kan mij voorstellen dat je dat leuk vindt, kus nelly -
08 Februari 2009 - 09:27
Hanneke:
goh Merel, wat ben je geweldig bezig en je geniet er ook nog van: Ga zo door, en ik ga die oude sok zoeken!Dikke knuffel -
08 Februari 2009 - 10:08
Karen:
Hé Merel
Wat een snoesjes allemaal. Ik kan me zo goed voorstellen dat je geniet en dat je voor deze kinderen alles wilt regelen. Wat hebben de kinderen het hier dan ontzettend goed. Ook wij zullen eens in de sokkenla kijken; misschien dat er ergens nog een gevuld exemplaar ligt! Ga jij intussen lekker door met je goede werk!
Veel liefs, Arjan, Karen, Rosan & Jelle -
08 Februari 2009 - 12:18
Olga:
Hee schat!
Wauw dat klinkt weer super!! Geweldig is dat he dat ze zo op je afkomen rennen, dat deden kids van 1 project bij ons ook, zo lief!! Heel veel plezier!
kussss -
08 Februari 2009 - 13:02
Marjolijn:
Hoi Merel,
Weer genoten van je reisverslag. Ik zie je in gedachte bezig met die kinderen. Heb in mijn oude sok gekeken en het naar je rekening overgemaakt! Heel veel succes en plezier ermee met de kinders.
Groeten Marjolijn -
08 Februari 2009 - 13:23
Daan:
Super zus! Ik blijf trots op je! -
08 Februari 2009 - 16:27
Marja:
ha Merel,
wat een bijzondere en prachtige reis maak je, met zoveel moois en zoveel goeds...
pakt niemand je ooit meer af!
heerlijk, geniet ervan, ten volle!!!
groetjes van heeeeeel ver! -
09 Februari 2009 - 04:21
Hannah:
He merel!
wat goed zeg, wat je daar allemaal doet!
Tot over 7 weekjes! Kijk maar uit, de tijd gaat snel voorbij, dus geniet er van. En ik zal natuurlijk goed op je broer letten ;)
Liefs Hannah -
09 Februari 2009 - 09:41
Dineke:
Mooi verhaal weer , Merel. Wat goed van je om een oude sokken actie op te zetten. Daar kun je zo veel mensen mee helpen.
Succes nog.
-
09 Februari 2009 - 12:03
Jan:
Hallo Merel,
Je doet echt ervaringen op die je je leven niet meer zult vergeten! Geweldig! Die kinderen zijn echt blij met alles, wat fijn dat jij ze die positieve aandacht kunt geven, die ze zo nodig hebben!
Groeten van Jan -
10 Februari 2009 - 07:12
Maudi:
Wat een schatjes zeg! Supergoed bezig! En dat van dat museum en kerkjes bezoeken is echt heel herkenbaar dus schaam je vooral niet ;) hahah! Veel plezier met alles, liefs Maudi -
11 Februari 2009 - 13:15
Barbara:
Meer wat een dotjes allemaal!!!
Ik ben vooral verliefd op dat jochie (in de close up) met dat grijze vestje!!
Kan je die niet meenemen?
Wat een snoetjes!! -
15 Februari 2009 - 18:00
Rosan:
Lieve Merel
Ik ben speciaal nog even mijn bed uit om je een berichtje te sturen, want dat had mama mij beloofd.
(hetvolgende is letterlijk gedicteerd door Ro)
Ik mis je zo. Wanneer kom je weer thuis? Want ik mis je zo erg. Kom je dan ook weer oppassen?
Een dikke kus van Rosan en een dikke knuffel en nog een kus. -
03 Maart 2009 - 10:23
Lou:
Lieve Meer!!
Superrrrrrrr! Geniet ervan! xxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
