Ghana

Lieve allemaal,

Mijn Afrika avontuur is alweer bijna voorbij, nog maar een weekje en dan stap ik weer in het vliegtuig richting Nederland. Vandaar een extreem lang verhaal omdat ik niet weet of ik nog een keer zal schrijven.


In de kliniek doe ik elke dag iets anders super leuk! Zo heb ik gewerkt op het lab (alles lekker ouderwets en doorelkaar), op de moeder en kind afdeling (vaccineren en wegen van de babys, bizar om te zien dat baby's tot een half jaar prima volgens plan groeien en dan met z'n allen in volle vaart bergafwaarts waarschijnlijk omdat dat de borstvoeding minder wordt), ook heb ik geholpen bij het checken van elke patient die binnenkomt (temperatuur, gewicht en bloeddruk), bij het verbinden van de meest smerige wonden waar ik bijna van mijn stokje ging, bij de inschrijfbalie en ben ik mee geweest met de oogzuster naar een dorpje om daar alle ogen te controleren en nog vele andere plaatsen, heel erg leuk!


Wel grappig om steeds bloot te staan aan de cultuur verschillen tussen Ghana en Nederland.
De helft van de mannen wil graag met me trouwen en als ik ze vertel dat ik al getrouwd ben vragen ze gerust om mijn zusje of vriendinnen. Oftewel: "breng me dan een vriendin". Laatst zei ik toen: "ik wil wel een van mijn vriendinnen brengen maar dan moet je wel heel lief voor haar zijn, dan moet je haar romatische mee uiteten nemen, lieve dingen tegen haar zeggen. complimentjes maken etc etc". Hij zat me stomverbaast aan te kijken en zei toen: "Jamaar hallo, daar heb ik geen tijd voor, ik werk toch!!!!". Toen zei ik dat het helaas dan niet doorging want dan hebben we liever Nederlandse mannen, hij kon het niet begrijpen!


Daarbij snappen ze de volgende dingen ook niet en vroegen ze mij of andere vrijwilligers:
- Hoe ik in Nederland in hemelsnaam veel spullen mee kon nemen als ik niets op mijn hoofd droeg.
- Waarom ik wit ben en zij zwart.
- Of je ook koorts kon hebben in Nederland omdat het daar toch zo koud is? En of we dan helemaal geen zon hebben!!
- Of wij blanke ook dromen?
- Of wij in Nederland ook tweelingen hebben?
- Laatst moest Len uitleggen dat het echt geen 2 maanden vliegen was naar Nederland!
- Wat die muggen in Nederland in hemelsnaam deden als ze geen malaria hadden?
- Ook kan je volgens mijn gastgezin vader malaria krijgen van te lang in de zon zitten.. en van verkeerd eten.. en van vele andere dingen.
- En als ik in de zon ga zitten is er echt paniek. Er zijn wel 20 mensen naar me toe gekomen hoezo ik in hemelsnaam in de zon ging zitten?!?! Ik vertelde ze dat ik de zon fijn vond. Tot ik op een gegeven moment de vragen een beetje beu werd en antwoordde dat ik net zo bruin als hen wilde worden en dat als ik nog 2 uur bleef zitten me dat vast wel ging lukken. Ongelovig keken ze me aan, of ik wel wist dat dat helemaal niet kon en dat ik ziek zou worden als ik in de zon ging zitten zo lang... Tja dan moeten ze maar niet van die stomme vragen stellen..
- Laatst kwam ik er achter hoe de presidentsverkiezingen hier gingen, die zijn hier in december omdat de vorige president is overleden. Ik vroeg mij af hoe dat kan terwijl hier bijna niemand kan lezen of schrijven. Maar dat gaat hier dus met fotos van de presidentskandidaten waar je op kan stemmen. Weer wat geleerd.
- Ook hebben ze in het ziekenhuis de hele tijd commentaar op mijn 8 en 9 (gelukkig hoorde ik dat van meer vrijwilligers), ik schrijf ze misschien anders op maar het eindresultaat is hetzelfde, namelijk een bolletje met een bolletje erop. Maar in hun ogen is het totaaaaal iets anders en absoluut geen 8.. pfffff dat is wel vermoeiend soms.


Ik begin al een aardig woordje Dagbanli te spreken. Wel heel makkelijk is, is dat het standaard antwoord op ongeveer alle vragen "naaaaa" is. Dat betekent iets van: gaat goed, met jou ook, mooi, oke, blij te horen, leuk leuk etc etc.
Dus elke ochtend kom ik keurig met het volgende ritueel mijn hutje uit: Deseba!! (goedemorgen), waar ik keurig het geblaat terugkrijg van een van mijn gastmoeders: naaaaa. Vervolgens vraag ik Kadibewula? (hoe gaat het), waarop zij weer antwoorden: alaafee (goed).
Vervolgens vuren ze in vlot Dagbanli een paar vragen op mij af, waarvan ik denk dat het is: heb je goed geslapen? (waarop ik keurig naaaa antwoord), maar hier is niets echt logische dus voor hetzelfde geld vragen ze me totaal andere irrelevante vragen als: hoe is het met je man, hoe is het met je kinderen. Maar goed het antwoord blijft toch naaaa, dus mekker ik de hele dag als een schaap en kom ik prima uit de voeten.

Wel leer ik heel veel van de cultuur door veel met de mensen hier te praten:
- Waarvan het geloof wel met stipt op nummer een staat, wat heel mooi hier in Ghana is, is dat moslims en christenen zonder problemen met elkaar leven, ze kunnen zelfs met elkaar trouwen. Want zeggen ze en dat krijgen ze van jongs af aan mee, wij zijn allemaal op de eerste plaats Ghanees en een mens en daarna pas Moslim, Christen of van verschillende stammen. Ze respecteren elkaars geloof volledig, heel mooi om te zien.

- Wel kreeg ik laatst in het ziekenhuis een preek dat wij in het Westen volledig op het verkeerde pad zaten. Dat wij altijd maar denken dat wat wij denken het juiste is. Of dat nou ons geloof is of onze wetenschappelijk opvattingen, altijd denken wij dat het geen wat wij denken klopt. We zijn de moralen, normen en waarden aan het kwijt raken en zijn veel te veel op het individu ingesteld en niet meer voor elkaar. Want hoe goed gaat het nou eigenlijk bij ons? We zitten in een financiele crisis, niemand is echt gezellig voor elkaar of heeft iets voor een ander over. En ik vergelijking met hier is dat wel echt zo... Hij zei dat hoe wij ooit naar Afrika zijn gekomen om hen het juiste pad te wijzen, zullen zij uiteindelijk een keer naar ons moeten komen om ons weer op de juiste weg te zetten en weer te laten zien wat de zin van het leven is. Wij worden te vrij gelaten door onze ouders die ons niet meer van jongs af aan leren waar het leven over gaat. Daarom zijn wij "free thinkers" oftewel ongelovig omdat wij het niet van huis uit hebben mee gekregen. En hoe langer ik naar hem luisterde dacht ik wel dat er ergens een kern van waarheid in zat.

- Ook vond hij dat wij in het westen het verkeerde beeld van Afrika kregen. Hij heeft wel eens gezien wat er werd uitgezonden in Amerika en Europa over Afrika. Hoe vreselijk het allemaal is en hoe zielig en hoe erg, maar vroeg hij mij, hoe ervaar jij het nu? En toen had hij wel ergens gelijk. Neem een willekeurig kind uit mijn gastgezin en zet hem op de grond en laat het zielig kijken en je hebt een hongerbuikje met vliegjes in zijn ogen en oren. Maar het zijn ontzettend vrolijke kinderen en mensen, die ongelovelijk veel over hebben voor elkaar en de mensen om hen heen. Tuurlijk sterven er te veel kinderen, laatst was er bijvoorbeeld een kindje overleden aan malaria omdat zijn ouders de 80 eruocent voor het medicijn niet konden betalen. Tuurlijk moet dat stoppen. Maar het zijn de meest vriendelijke mensen die ik heb ontmoet en ze zijn ontzettend gelukkig met niets. Ik heb mij hier nog geen moment onveilig gevoeld of geweld gezien. Laatst werd een telefoon van een vrijwilligers teruggebracht omdat ze die die morgen in de taxi had laten liggen, zo zijn ze hier. Daar staat niemand (behalve de vrijwilligers) van te kijken dat dat gebeurd. Je kan je tas met gemak ergens laten staan en je zal hem terugvinden met de volledige inhoud er nog steeds in. Ik ben blij dat er nog plaatsen in de wereld zijn waar je van het goede van de mens kan uit gaan, zonder naief te zijn.

- Ook heb ik heel gezellig met een lieve non gepraat over van alles en nog wat. Onderandere over anticonceptie, zij vertelde me dat veel Ghanese nu aan familyplanning gaan doen. Dus ik vroeg me af hoe ze dat deden. Zij vertelde me vervolgens dat van haar geloof eigenlijk geen anticonceptie mag dus zij zegt tegen de jonge kinderen dat ze pas seks mogen hebben als ze getrouwd zijn (tegen haar heb ik maar snel gezegd dat ik eerst even mijn studie moest afmaken en daar mijn geld in moest stoppen, dat ik nu even geen geld had om te trouwen). Maar goed als je dan toch aan anticonceptie moest doen was volgens haar de beste methode: de ovulatie methode, in Nederland geloof ik iets met de kalender methode. Dat werkte bij haar primaaaa, zei ze! Vijf minuten later vertelde ze me dat ze geen man en kinderen had en woonde in het klooster, kortom ze had ook helemaal geen seks. Werd me in een keer duidelijk waarom de ovulatie methode zo goed bij haar werkte.


Afgelopen weekend en komend weekend ben ik het land in gegaan. Afgelopen weekend naar Paga waar we eerst een dorp in de bergen hebben bezocht waar een chief woonde met 18 vrouwen en zijn kinderen. Echt bizar... Daarna hebben we de krokodillen bezocht en een voet gezet in Burkina Faso. De volgende dag een slavenkamp bezocht waar vroeger alle slaven van heel Afrika werden verzameld om door te worden vervoerd naar Europa en Amerika.. Best wel heftig om je dat te beseffen.

Komend weekend ga ik op vakantie in eigen land. Heerlijk naar Mole National Park waar maar 1 hotel is dat uitkijkt over het park, met zwembad en airco.. Wat een luxe!!!!!!! Kan niet wachten, we vertrekken over 2 uurtjes. Heerlijk even weg van alle drukte!


Mijn gastgezin is nog steeds super lief. Ben al twee keer thuis gekomen met left over pizza's van mijn lunch waar ik mijn broertjes en zusjes ontzettend blij heb gemaakt. Ik moet bij al het eten twee keer nadenken of ik het op ga eten anders neem ik het mee naar huis om aan hun te geven. Hopelijk neem ik deze gedachte ook in Nederland mee als ik weer eens wat in de vuilnisbak gooi. Dat is in Ghana not done, niemand gooit ooit eten weg! En je moet altijd iemand uitnodigen als je aan het eten bent. Laatst was ik dat even vergeten toen ik een koekje aan het eten was, waarop een van mijn collega's vroeg, waarom nodig je me niet uit?? Ik zei oh sorry wil je een stukje!!! Nee ik hoef helemaal niet, maar je moet me wel uitnodigen.
Ik ben gister met mijn gastbroertjes en zusjes naar het zwembad geweest. Een hele onderneming want het leek wel of heel Ghana had besloten die dag naar het zwembad te gaan (zie fotos).
En gister was het Sala, het kerstfeest van de moslims omdat dan profeet Mohammed is geboren. Dus ik mocht met mijn islamitische familie mee naar de moskee. Heel vet om mee te maken, het hele dorp kwam aanlopen in prachtige witte gewaden vanuit alle kanten naar een bepaalde heuvel waar we met zijn alle verzamelde en gingen bidden. Ik heb de twee oude vrouwtjes naast mij nagedaan, die vervolgens afscheid van mij namen en mijn handen kusten, dus blijkbaar heb ik goed gebeden :). Daarna gingen we met de familie eten en ging het hele dorp eten uitdelen aan hun buren en andersom.


Laatst had ik weer het avontuur van de eeuw toen ik dacht slim te zijn om een snellere weg te nemen. Maar na een uur bergafwaarts fietsen, zag ik toch nog wel heel weinig huisjes om mij heen staan en vooral heel erg veel grasvlakte en verder eigenlijk niets.... Toen dacht ik, goh misschien gaat het toch niet, deze route... Dus ik ging het vragen aan voorbijgangers die zoals gewoonlijk mij weer eens niet verstonden. Zo gaat het hier namelijk altijd, als ik iets zeg dan begrijpen ze het niet, dan schrijf ik het op en spreken zij het vervolgens PRECIES hetzelfde uit en zeg ik ja dat bedoelde ik! Maar ook echt precies hetzelfde... ze willen me gewoon niet begrijpen denk ik. Maar goed ik vroeg dus de weg en ze bleven maar terug wijzen en dat ik het daar nog maar eens moest vragen. Dus ik fietste de berg op weer terug tot ik ergens een oud mannetje op een scooter trof die een bepaald paadje in wees. Zonder verder iets tegen mij te zeggen is hij vervolgens een half uur voor mij uit blijven scooteren over inimini zandpaadjes zonder een levende ziel op de weg (behalve geiten maar goed die konden mij ook niet redden mocht er iets gebeuren) en net op het moment dat ik dacht, oke volgens mij wijst hij mij niet de weg maar heeft hij hele andere plannen met mij, stopte hij en wees hij een bepaalde weg in en zei hij dat ik hier rechtdoor moest fietsen en dat ik er dan zou komen. Mijn redder van de dag en ik heb het in Nederland nog nooit zien gebeuren.

Ik heb nog honderd andere verhalen die ik graag wil vertellen maar anders wordt het verhaal echt te lang. Het zal allemaal behoorlijk door elkaar staan en vol spelfouten maar ik heb geen zin om het weer helemaal terug te lezen :).
Over een week moet ik alweer naar Nederland en ik moet nog van heel veel dingen genieten hier! Dus tot 4 november allemaal!

Veel liefs Merel